Notatnik duchowy, z. III, s. 394-395

„O zmiłuj się, zmiłuj i nie zostawiaj dłużej mojego serca we mnie, weź je, mój Jezu, a daj mi Swoje, abym już była napełniona miłością Twoją i umiała cierpieć z miłości ku Tobie za biednych, za grzeszników, za ukochaną Ojczyznę naszą. Jezu, jedyna miłości moja, przyszedłeś na świat po to, by zbawiać grzeszników i ja chcę żyć tylko dlatego, by pomóc Ci zbawiać grzeszników, jak Sam, mój Jezu, domagasz się tego, lecz cóż mogę... Ach, mój Jezu, o gdybym już otrzymała Serce Twoje i miłość, to na pewno miłość Twoja nauczyła by mnie cierpieć, wówczas spełniałabym Twoje życzenia. O Jezu, mój Jezu, przyspiesz tę chwilę...”.